Omzorg bood ons de mogelijkheid op waardige zorg thuis
Zorg bij dementie: een persoonlijke ervaring
Sinds een aantal weken fietst Tineke Krikke (79) uit Utrecht iedere middag naar het verpleeghuis waar haar partner woont. “Dat klinkt als een investering, maar na een zware periode waarin ik mijn man thuis verzorgde, geeft dit juist rust en ritme aan de dag. Ik ben verdrietig, maar ook dankbaar voor afgelopen periode. Omzorg speelde daarbij een cruciale rol.”
Al langer twijfel over dementie
“Mijn partner en ik waren zo’n tien jaar samen, toen hij in 2017 op mijn aanraden bij onze huisarts een onderzoek liet doen naar dementie. Het viel me al wat langer op dat mijn man zich anders gedroeg. Mijn zussen, waarvan twee met een partner met dementie, stelden me steeds gerust en zeiden dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Maar het zat me niet lekker. Het onderzoek ging goed, er leek niets aan de hand. Maar ik moest steeds vaker de financiële administratie doen, belastingzaken. Terwijl mijn man dat altijd graag zélf deed.”
Veel vragen na diagnose
“Na enig aandringen onderging mijn man toch een geriatrisch onderzoek in het ziekenhuis. En toen gingen alle alarmbellen af: hij bleek Alzheimer te hebben. Die diagnose sloeg in als een bom en riep veel vragen op. Wat kun je verwachten? Waar kun je hulp krijgen? En wat moet er geregeld worden? Gelukkig kon mijn man al snel in het Odensehuis terecht, een inloop-, informatie- en ontmoetingscentrum voor mensen met dementie. Ik besloot hier als vrijwilliger aan de slag te gaan, zodat ik ook samen met mijn man kon zijn.”
Het verloop van zorg bij dementie
Uitkijken naar rust
“In het begin ging het redelijk, mijn man had het naar zijn zin in het inloophuis. Maar dementie is progressief, het wordt steeds erger. Opname in een specialistisch dagverzorgingscentrum was onvermijdelijk. We vonden een locatie in de buurt van onze woonplaats Utrecht. Een mooie plek, waar mijn man vriendelijk werd ontvangen. En ik kon af en toe enorm uitkijken naar de rust die opname zou brengen. Desondanks was het een verdrietige periode; ik wist dat we de volgende fase van de ziekte in zouden gaan.”
Steeds vaker agressieve buien
“Het liep anders. De agressieve buien van mijn man namen toe, iets dat niet ongewoon is bij dementie. In 2023 is dit geëscaleerd, waarna gedwongen opname op grond van de Wet zorg en dwang volgde. In die periode werd duidelijk dat mijn man naast Alzheimer ook frontotemporale dementie had. Een diagnose die in één keer duidelijk maakte waar zijn gedrag vandaan kwam. Na twee weken gedwongen opname mocht mijn man naar huis, waar ik inmiddels 24-uurs zorg van Omzorg had georganiseerd. Vijf jaar eerder had mijn zus al goede ervaringen met Omzorg opgedaan, dus de keuze was snel gemaakt.”
De waarde van goede zorg bij dementie thuis
Vrijheid deels terug
“Het contact met Omzorg verliep soepel, onze wensen werden goed vertaald. We bouwden met een aantal zorgverleners in korte tijd een warme band op. Mijn man kwam wat tot rust, en voor mij was de ondersteuning ook fijn. Eindelijk kon ik even alleen op pad, om boodschappen te doen of een kleine wandeling te maken. Na verloop van tijd bouwden we de zorg wat af. Mijn man werd in die tijd rond de schemer onrustig, dan wilde ik graag het huis voor ons alleen. Ook dat ging steeds in goed overleg. Je kunt wel zeggen dat Omzorg me – hoe beperkt soms ook – mijn vrijheid heeft teruggegeven.”
Dankbaar voor waardige periode thuis
“Begin september van dit jaar is mijn man definitief in een verpleeghuis opgenomen. Het was de maand waarin ik zelf ook een pittige operatie moest ondergaan, inclusief een behoorlijk nabehandeltraject. Ik denk er niet graag aan terug, ik heb me écht door die periode heen gesleept. Inmiddels gaat het iets beter met me, hoewel ik heel verdrietig ben voor mijn man. Als ik zijn verslagen lees, voel ik me soms radeloos. In die donkere momenten ben ik enorm dankbaar dat Omzorg ons de mogelijkheid bood op waardige zorg thuis.”